ATELIERBEZOEK
Jørgen Missotten
laat het marmer spreken
Een poëet met steen, zo is Jørgen Missotten te omschrijven, of beter nog, als een estheet van de achtergelaten indruk. De aanblik van, en voelen aan de steen zorgt voor een emotionele en zintuiglijke ervaring. Hij heeft een gevoel voor de lijn, voor het volume. Als kunst en design naar elkaar toegroeien, bevindt Jørgen Missotten zich er middenin. Zijn oeuvre is een dialectisch proces, waarbij temperament en techniek op elkaar inwerken.
Hij werkt met kostbare zwarte marmer of blauwe steen. Eén foute hamerklop kan fataal zijn voor het werk. “Op het juiste moment stop zeggen, is het belangrijkste. Je mag de sculptuur niet overwerken. Ik zoek naar de verwantschap tussen materie en voorwerp. Ik beschouw me als een beeldhouwer die links legt met gebruiksvoorwerpen. Ik heb met veel materialen gewerkt, maar kies al langer voor steen. Ik wil inwerken op het DNA van de materie.”
Archetypische vorm
“Ik zoek het contrast tussen het brute originele materiaal en mijn gepolijste textuur. Het resultaat wordt steeds serener. Wellicht was ik té actief op zoek naar het contrast. Mijn eerste beweegreden om met steen te werken, was de fascinatie voor de natuurlijke vorm.” Jørgen gaat in dialoog met het brute object. Hij maakt de gestolde materie schijnbaar vloeibaar. “Momenteel werk ik met zwarte marmer.
De Belgische marmer staat bekend als de zwartste ter wereld. Het maakt hem bijzonder duur, maar hij ziet er, helemaal opgepolierd, fantastisch uit. Helaas breekt hij als glas, dus is het een secuur werk. Ik begin er vaak aan met een dubbel gevoel, omdat je de natuur toch niet kan evenaren.”
“Het is altijd zoeken naar de meest evidente vorm, die niet overbodig lijkt. Het resultaat moet interessanter en sterker zijn dan de oorsprong. Ik zoek contouren waarmee iedereen affiniteit heeft. En zo kom je automatisch bij vormen die terug te vinden zijn in de natuur. De meest archetypische gedaante is een schaal, eeuwenoud en geconcipieerd om iets op te presenteren. Het is een vorm die je kan verkopen. Een beeldhouwwerk gaat niemand op zijn tafel zetten, niet enkel omdat het geen functie heeft, omdat het intuïtief zo niet aanvoelt. Op die balans werk ik, zoekend naar een evidente vorm, die tijdloos is.”
Verkoop via beurzen
“Ook het potentieel moet aanwezig zijn. Ik stel mezelf niet de vraag of het kunst is. Ik wil dingen maken die kloppen, niet zomaar mooie vormen. Daarvoor houd ik teveel van de materie. De dingen die ik maak, passen in een interieur. Het zijn geen vormen die zich opdringen, geen schilderij dat de aandacht naar zich toe trekt. Ik word niet vertegenwoordigd door een galerie, maar investeer in beursdeelnames. Liever één grote beurs als Maison et Objet, waar ik professionals ontmoet, dan meerdere kleine. Het is geen kunstbeurs, maar een interieurbeurs. Bezoekers zijn ontwerpers, architecten,… Zij verwachten geen kunst.”
Jørgen polijstte al een mooi oeuvre bij elkaar. Doordat zijn sculpturale ontwerpen kostbaar zijn, komt hij in het hogere klantensegment terecht. “Ze zijn vaak niet-Europees, maar afkomstig uit de Verenigde Staten, China en het Midden Oosten. Er is wel geen directe band tussen de eindklant en mezelf, omdat zij met interieurinrichters werken. Ik zie mijn werk dus ook niet bij de mensen thuis. Ik heb het zo wel graag, ook al voelt het als afscheid nemen van mijn kindjes. Het maakt mijn hoofd vrij en geeft ruimte aan nieuw werk. Foto’s maak ik wel, omdat ik de binding wil houden en ze ook wel eens gebruik voor herbronning.”